سلام ! کلمات کليديت با هم در تضادند يعني يه جورايي با هم نميسازند بر اساس نظريه تانتر و ميدلارزکي بين اين دو تا يه همبستگي منفي وجود داره هر چي غفلت بيشتر باشه احتمال وقوع انقلاب کمتره . . . ! حالا پيدا کنيد پرتغال فروش را , خب چيه مگه ؟! گفتم که گفته باشم ديگه يعني خودت تا حالا چرت وپرت نگفتي ؟ آخه اخيرا به توصيه يکي اساتيد جيگرمون 2-3 تا کتاب خوندم هنوز جو زذه ام

مطمئن باش اگه حواست رو جمع نكني اين روز بارها و بارها تكرار ميشه

مواظب باش

برات از صميم قلب آرزوي موفقيت و نبوغ فكري ميكنم...

سلام! آشنا جان.خوشحالم كه يه پست جديد زدي.من خودم درست وبلاگ نويسي بلد نيستم اما ايني كه به عقلم ميرسه اينه كه تكليفت رو با نوع نوشتنت از الان معلوم كن.آدم توي ذهنش كلي لغت داره .ولي قطعاً هميشه نميتونه از همش استفاده كنه.چون جملاتش حروم ميشن و ديگه پستش نميشه اوني كه ميخواد.

توي وبلاگت يا خود خودت باش.يا حرفات رو كاملاً ادبي بگو.بين اين دو تا چيز جالبي در نمياد

مستقيم از دانشگاه اومدم خونه، رفتم اتاق نشيمن پيش پدرم که داشت از تلويزيون اخبار نگاه ميکرد،مجري اخبار ميگفت:30سال از انقلاب گذشته و قصد داريم قسمتي از دست آوردهاي اين 30سال را باز گو کنيم. يه دفه من عصباني شدم و گفتم: بروبينيم بابا! بياييد مشکل مردمو حل کنيد!

تا اينو گفتم پدرم اَخم کرد! هيچ وقت قيافش اينجوري نبود چون پدرم خيلي مهربونه،بهم گفت: اصلاً ميفهمي چي ميگي؟ 2تا کتاب زير بغلت گذاشتي فکر ميکني همه چي رو ميدوني؟ اينو يادت باشه درباره ي هر چي ميخواي اظهار نظر کني اونو خوب بشناسي و دقيق همه ي جوانبش را در نظر بگيري،مخصوصاً درباره ي يه کشور، اونم ايران که در شرايط حسّاسي در جهان قرار داره!

اگه ايرانو از لحاظ سياسي،اعتقادي، اجتماعي،فرهنگي، اقتصادي، تاريخي،جغرافيايي و جهاني دُرُست ميشناختي و منصفانه تحليل ميکردي، با چند مشکل تو ايران اينجوري سياه نمايي نميکردي!

تازه اين مشکلات هم بايد بررسي بشه که از کجا اومده؟چرا به وجود اومده؟ کيا مقصّرند؟ و بگير برو تا آخر ، اَلکي که نيست!بعدشم چشمتو به روي اين همه پيشرفت نبند، سعي کن ژورناليستي فکر نکني و همه چيزو ماست مالي کني بره.

با حرفاي پدرم تازه فهميدم چرا از حرفم انقدر ناراحت شد.

از خجالت نميدونستم چي کار کنم...

درود بر شما

اين غم عاطل و باطل بودن هميشه تو روزهاي غير مفيد منو هم در بر مي گيره...

----------------

باب کاليان، نويسنده و کارآفرين موفق، مي گويد: "من دريافته ام تنها رازي که موفقيت را قطعي مي کند، اين است که نتوانيد شکست بخوريد، مگر در صورتي که کار را رها کنيد. حقيقتا به همين سادگي است." به تعريفي از موفقيت، براي خودتان برسيد. تعريف من از موفقيت اين است: "انجام آنچه مي خواهم انجام دهم. در همان زمان و مکاني که مي خواهم آن را انجام دهم و دريافت پول خوب – گاهي هم خيلي خيلي خوب – به ازاي آن."

ادامه در مهر 84